گروه فرهنگ و هنر مشرق - آنچه می خوانید، معرفی رضا امیرخانی به قلم رضا رسولی از نویسندگان کشورمان است. یک معرفی نامه کوتاه و خواندنی :

جزو معدود نویسندگان حرفه ای ایران است که نون نوشتن را در تنور اندیشه اش برشته می کند.و کتاب هایش یکی پس از دیگری پر فروش است.از رمان های قیدار و بی وتن و ارمیا گرفته تا سفرنامه های داستان سیستان و جانستان کابلستان و مقالاتش در نشت نشا و نفحات نفت.والبته برخی آثارش مانند رمان من او، بسیار پرفروش.

با این که از فضل خدا، دریا سالار اقیانوس بی نیازی است ،اما همیشه حق التالیف کتاب هایش را چیز دیگری می داند و با برکت تر.

اکثریت مخاطبانش، او را نویسنده می دانند. اما او، خلبان هم هست ودر سال هفتاد ویک، جوان ترین خلبان ایران نام گرفت.

از دانش آموزان تیز هوش سازمان استعدادهای درخشان بوده که مدرک مهندسی مکانیک ش را از دانشگاه شریف گرفته و انواع اختراعات فردی و گروهی را در کارنامه ی علمی، صنعتی خود ثبت کرده که آینه های خورشیدی بشاگرد، یکی از آن هاست.

از شاخص ترین ویژگی های نویسندگی اش این است که پشت میز،نویس نیست. تقریبا تمام ایران را گشته است وبرخی از نوارهای مرزی را پای پیاده، چندین بار. تاکنون، مسافر بیش از سی کشور جهان بوده است.و به بعضی کشور ها، مانند عراق و لبنان، بارها سفر کرده است. و درکشوری مثل امریکا، چند سال روزگار گذرانده.که همه ی این ها، تجربه ها، دست مایه های بزرگی را برای نویسندگی اش فراهم کرده که تنها اندکی از این تجربه ها، در مثل رمان بی وتن متجلی شده است.

کسی او را به عنوان مدیر رسانه ای نمی شناسد اما ارتباط مستمر و سازنده ای با رسانه ها دارد و خودش سال ها پیش، موسس و سردبیر سایت ادبی لوح بود، که دیگر این رسانه ی حرفه ای وجذاب ،در فضای روزنامه نگاری مجازی تکرار نشد.

یک دهه قبل، رییس انجمن قلم ایران بود که اقدام های تحولی متعددی را از حیث عمرانی و بر نامه ای، در این انجمن رقم زد.

سال ها پیش، در یادداشتی بر کتاب خرده ریزه هایش، نگاه او را با سعدی مقایسه کرده بودم و هردو را از جهت داشتن نگاه حقوق عمومی، یعنی توجه به ساختار و سازمان حکومت ها و اقتضایات حکمرانی شایسته، شبیه دیده بودم.

برخی از کتاب های او مثل ارمیا، تعدادی از جوایز ادبی را به نام خود کرده اند اما تعداد جوایز او، اساسا تناسبی با شهرت و قوت آثارش ندارد.

راز شهرت ومحبوبیت رضا امیر خانی را صرفا نباید در کتاب ها و حضور پر رنگش در رسانه ها جستجو کرد و از سلوک فردی و مردم داری کم نظیرش غافل شد.

اگر بخواهیم او را در یک تعبیر خلاصه کنیم، مناسب ترینش، توصیفی است که یکی از شعرا، برای جلال آل احمد به کار برده است : جوانمرد فاضل